Tobiś...odsiaduje dożywotni "wyrok" azylowy,za czyny niepopełnione.Cierpi w samotności przez nieodpowiedzialność i znieczulicę ludzką, która pozbawiła go chociażby minimalnej nadziei na zmianę losu.Niegdyś wycofany i mało ufny, chował się za budą, nie dowierzając,że jego-Tobisia, może wypatrzeć jakaś ludzka , poczciwa dusza, mało wymagająca co do rady i wieku, ale dusza litościwa, szukająca przyjaciela na dobre i złe.Tobiś przy pomocy opiekuna azylowego Ilony, powoli zaczął ufać.Obydwoje ciężko pracowali nad zmianą zachowań psiaka, można nawet rzec, że tylko "tobisiową siłą uporu", nasz bohater zmienił swoje nastawienie do otaczającego świata.Niezwykle eteryczny, delikatny i dystyngowany, oaza spokoju i tolerancji wszelakiej, akceptujący dzieciaki i psy.Po prostu psi ideał:). Niemniej jednak mija kolejny rok, kiedy Tobiś stoi w boksie przy siatce i patrzy smutno, kiedy kolejni kompani odjeżdżąją samochodem....A nam serca kroją się wtedy na milion kawałków i szeptamy do tobisiowego ucha,że twój nowy pan nadejdzie już lada chwila.... Proszę, roześlijcie Tobisia w wirtualny świat.Niech zobaczą go wszyscy wrażliwcy!! Nasz psi chłopak ma około 10 lat.Mamy nadzieję,że niebawem będziemy się cieszyć wspólnie z jego adopcji....Jest ulubieńcem pracowników azylu i wszyscy mocno sekundują wydarzeniu.Zatem wysyłamy światełko do nieba i szukamy dla niego szczęśliwej gwiazdy.